درخواست کمک فوری از نهادهای حقوق بشری، درخصوص سورنا هاشمی و علیرضا فیروزی
با گذشت سه هفته از مفقود شدن سورنا هاشمی و علیرضا فیروزی، دو دانشجوی محروم از تحصیل دانشگاه زنجان، نگرانیها در مورد وضعیت آنها، افزایش یافته است به طوریکه خانوادههای این دو فعال دانشجویی، خواستار پیگیری و کمک فعالان و گروههای حقوقبشری، در خصوص وضعیت عزیزانشان شدهاند.
خبرگزاری هرانا - حقوق شهروندی، اندیشه وبیان: این دو فعال دانشجویی که سه هفته پیش به قصد مسافرت به تبریز از تهران خارج شده بودند، از بدو ورود به این شهر ناپدید شدهاند.
به گزارش بامدادخبر، پیگیری خانوادههای این دو، در طول هفته گذشته تا رسیدن آنها به شهر تبریز و سپس ارومیه حکایت داشته است، اما پس از آن هیچ اثری از این دو فعال دانشجویی به دست نیامده است.
به گفته خانواده و دوستان این دو فعال دانشجویی، در اوائل هفتهی جاری شخص یا اشخاصی با هدف اخذ اطلاعات نامشخص با ایمیل آنها اقدام به برقراری ارتباط با فعالین سیاسی و خانوادههایشان کرده و خود را جای آنها جا زدهاند، آنها در این مکالمات اینترنتی مطالبی را مطرح کرده که به شدت بر نگرانی خانوادهی فیروزی و هاشمی نسبت به سلامتی جانی آنها افزوده است.
در پی مراجعه خانواده فیروزی به استان آذربایجان برای به دست آوردن خبری در مورد این دو فعال دانشجویی، علی رغم مراجعه به تمامی ارگانهای نظامی و امنیتی طی این مدت، هیچ ارگانی مسئولیت بازداشت این دو را نپذیرفته و نام آنها در هیچ جایی ثبت نشده است، که همین امر بر شدت نگرانی آنها مبنی بر سلامتی فرزندانشان افزوده است.
سورنا هاشمی و علیرضا فیروزی که عضو دانشجویان لیبرال نیز هستند تا بحال بیش از سه بار بازداشت شده بودند و هر یک از آنها به بیش از سه سال زندان توسط دادگاه انقلاب محکوم گردیده بودند.
لازم به ذکر است که این دو فعال دانشجویی بیش از یک و نیم سال است که از ادامه تحصیل محروم شدهاند.
خبرهای متعددی مبنی بر انتقال این دو فعال دانشجویی به زندان اوین از سوی منابع محلی به دست آمده و این در حالی است که مسئولین اوین و دادگاه انقلاب از پاسخ گویی در این خصوص اظهار بیاطلاعی میکنند.
اداره آگاهی ارومیه در پی شکایت خانواده آنها اقدام به ردیابی موبایلهای آنها نموده و نتیجه ردیابی موبایل خاموش علیرضا فیروزی در تهران گزارش گردیده است.
خانواده این دو دانشجو از تمامی فعالان و نهادهای حقوق بشر عاجزانه خواستار پیگیری فوری در خصوص وضعیت عزیزانشان هستند.
به گزارش بامدادخبر، پیگیری خانوادههای این دو، در طول هفته گذشته تا رسیدن آنها به شهر تبریز و سپس ارومیه حکایت داشته است، اما پس از آن هیچ اثری از این دو فعال دانشجویی به دست نیامده است.
به گفته خانواده و دوستان این دو فعال دانشجویی، در اوائل هفتهی جاری شخص یا اشخاصی با هدف اخذ اطلاعات نامشخص با ایمیل آنها اقدام به برقراری ارتباط با فعالین سیاسی و خانوادههایشان کرده و خود را جای آنها جا زدهاند، آنها در این مکالمات اینترنتی مطالبی را مطرح کرده که به شدت بر نگرانی خانوادهی فیروزی و هاشمی نسبت به سلامتی جانی آنها افزوده است.
در پی مراجعه خانواده فیروزی به استان آذربایجان برای به دست آوردن خبری در مورد این دو فعال دانشجویی، علی رغم مراجعه به تمامی ارگانهای نظامی و امنیتی طی این مدت، هیچ ارگانی مسئولیت بازداشت این دو را نپذیرفته و نام آنها در هیچ جایی ثبت نشده است، که همین امر بر شدت نگرانی آنها مبنی بر سلامتی فرزندانشان افزوده است.
سورنا هاشمی و علیرضا فیروزی که عضو دانشجویان لیبرال نیز هستند تا بحال بیش از سه بار بازداشت شده بودند و هر یک از آنها به بیش از سه سال زندان توسط دادگاه انقلاب محکوم گردیده بودند.
لازم به ذکر است که این دو فعال دانشجویی بیش از یک و نیم سال است که از ادامه تحصیل محروم شدهاند.
خبرهای متعددی مبنی بر انتقال این دو فعال دانشجویی به زندان اوین از سوی منابع محلی به دست آمده و این در حالی است که مسئولین اوین و دادگاه انقلاب از پاسخ گویی در این خصوص اظهار بیاطلاعی میکنند.
اداره آگاهی ارومیه در پی شکایت خانواده آنها اقدام به ردیابی موبایلهای آنها نموده و نتیجه ردیابی موبایل خاموش علیرضا فیروزی در تهران گزارش گردیده است.
خانواده این دو دانشجو از تمامی فعالان و نهادهای حقوق بشر عاجزانه خواستار پیگیری فوری در خصوص وضعیت عزیزانشان هستند.
---------------------
سه هفته بی خبری از سه فعال دانشجویی
نزدیک به سه هفته است که علیرضا فیروزی و سورنا هاشمی ناپدید شدهاند، یعنی در واقع به دست مامورین امنیتی ربوده شدهاند و آنها اجازه نمیدهند که این دو دانشجو با خانوادهی خود تماس بگیرند و آنها را از این نگرانی دهشتآور رها کنند. علیرضا و سورنا در تبریز یا ارومیه بازداشت شدهاند، طبق پیگیریهای انجام شده از طریق آگاهی برای ردیابی تلفن همراه آنها، مشخص شده که گوشی علیرضا خاموش در تهران است. این مساله نشان میدهد که علیرضا و سورنا در زندان اوین یا یکی از بازداشتگاههای اطلاعات تهران هستند، اما در همین تهران نیز اجازهی برقراری ارتباط آنها را با دو مادری که تنها آرزوی کنونیشان «داشتن خبر سلامتی» فرزندشان است، نمیدهند. بازداشت فعالین سیاسی و دانشجویی و بیخبر نگه داشتن خانوادههای آنان یک چیز است، ربودن دو نفر و بیخبر نگه داشتن یک چیز دیگر. از دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی که برای پیشبرد اهداف دولت و توقف فعالیتهای افراد و گروهها اعضای خانوادهی آنان را گروگان میگیرند، این جور اعمال چیز بعیدی نیست. دختر مهندس توسلی با آن شکل بازداشت شبانه و بازداشت خواهر شیرین عبادی مصداق بارز گروگانگیری یک «حکومت و دولت» اگر نیست، پس چیست؟ بیش از دو هفته است که ماموران امنیتی علیرضا فیروزی و سورنا هاشمی را ربودهاند، قوهی قضاییه «باید» پاسخگوی این آدمربایی باشد، ارگان بازداشت کننده «باید» جوابگوی خانوادههایی باشند که با بیخبر نگه داشتن، آنان را «جان به لب» کردهاند. کسانی که وارد حریم خصوصی این دو شدهاند «باید» پاسخگوی عمل «وحشتآفرینی» که کردهاند باشند)
نزدیک به سه هفته است که علیرضا فیروزی و سورنا هاشمی ناپدید شدهاند، یعنی در واقع به دست مامورین امنیتی ربوده شدهاند و آنها اجازه نمیدهند که این دو دانشجو با خانوادهی خود تماس بگیرند و آنها را از این نگرانی دهشتآور رها کنند. علیرضا و سورنا در تبریز یا ارومیه بازداشت شدهاند، طبق پیگیریهای انجام شده از طریق آگاهی برای ردیابی تلفن همراه آنها، مشخص شده که گوشی علیرضا خاموش در تهران است. این مساله نشان میدهد که علیرضا و سورنا در زندان اوین یا یکی از بازداشتگاههای اطلاعات تهران هستند، اما در همین تهران نیز اجازهی برقراری ارتباط آنها را با دو مادری که تنها آرزوی کنونیشان «داشتن خبر سلامتی» فرزندشان است، نمیدهند. بازداشت فعالین سیاسی و دانشجویی و بیخبر نگه داشتن خانوادههای آنان یک چیز است، ربودن دو نفر و بیخبر نگه داشتن یک چیز دیگر. از دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی که برای پیشبرد اهداف دولت و توقف فعالیتهای افراد و گروهها اعضای خانوادهی آنان را گروگان میگیرند، این جور اعمال چیز بعیدی نیست. دختر مهندس توسلی با آن شکل بازداشت شبانه و بازداشت خواهر شیرین عبادی مصداق بارز گروگانگیری یک «حکومت و دولت» اگر نیست، پس چیست؟ بیش از دو هفته است که ماموران امنیتی علیرضا فیروزی و سورنا هاشمی را ربودهاند، قوهی قضاییه «باید» پاسخگوی این آدمربایی باشد، ارگان بازداشت کننده «باید» جوابگوی خانوادههایی باشند که با بیخبر نگه داشتن، آنان را «جان به لب» کردهاند. کسانی که وارد حریم خصوصی این دو شدهاند «باید» پاسخگوی عمل «وحشتآفرینی» که کردهاند باشند)
|