سواحل مرگبار ایران؛ امسال بیش از 200 کشته
سایت آینده نیوز در تهران: خبر دردناك كشته شدن بیش از 200 نفر در سواحل شمالی و جنوبی كشور، بیش از آن كه به دلیل ناآگاهی غرق شدگان باشد، محصول بی توجهی عادی دستگاه های دولتی و در راس آنها فدراسیون نجات غریق ایران است
با وجود اینكه هر سال تعداد زیادی از هموطنان جوان در سواحل مختلف كشورمان كشته می شوند، ولی فدراسیون دكوری نجات غریق كه سالهاست رنگ تغییر و ایجاد برنامه های علمی و گسترده اجتماعی را در خود تجربه نكرده، تنها به هماهنگی سنتی نجات غریق ها می پردازد
این بی تفاوتی امسال دردناكترین تابستان را برای خانواده های مسافر به سواحل دریا رقم زد، به حدی كه تنها در استان مازندران بیش از 100 نفر كشته شده اند و جالب این است كه استان خوزستان هم به دایره استان های خطرناك اضافه شد
استان گیلان كه ساحل ماسه ای و امن تری به نسبت مازندران و گلستان دارد نیز در مكان دوم قرار داشته و بیش از 50 نفر از شناگران سواحل آن غرق شده اند.
با این وجود فدراسیون نجات غریق به رغم امكان فرهنگ سازی و هشدارهای لازم برای عامه مردم و جوانان اقدام موثری در فرهنگ سازی و گسترش شنای علمی و آموزش جامعه بزرگ علاقه مندان به این ورزش مفرح صورت نمی دهد.
از سوی دیگر تلاش های اداره كل های تربیت بدنی گیلان، مازندان و گلستان تاثیری در كاهش این تلفات نداشته و تا زمانی كه فدراسیون نجات غریق نتواند برنامه ای ملی برای حفاظت سواحل و توسعه محل های امن شنا با حضور ناجیان غریق انجام ندهد، آمار تلخ مرگ و میر همچنان رشد خواهد كرد
با نگاهی به سطح سواحل ایران و مقایسه آن با سواحل كشورهایی مانند اندونزی، هندوستان و حتی كشوری مانند تركیه آشكار می بینیم كه میزان تلفات این كشورها با حضور میلیون ها توریست و ساكنان خودشان به مراتب كمتر از كشور 70 میلیونی و مسافران چند صدهزار نفری سواحل ایران است
نگاه علمی به توسعه شنا و آموزش های لازم در كنار موجب می شود كه سواحل هر كشوری از حوادث مختلف بیمه شده و دستگاه های ورزشی و نظارتی با حضور ناجیان غریق سطح حوادث را به حداقل برسانند
ایالات متحده كه بزرگترین ساحل طولی جهان را از شمال تا جنوب مرز غربی خود دارد، در طول دهه های اخیر توانسته با اجرای برنامه های مختلف حوادث گوناگون را كنترل كند و حتی برای آموزش مخاطبان عام ساكن مناطق غربی سریال خانوادگی با تم اجتماعی ساخت تا در حاشیه جذابیت های ساحل و ورزش شنا آموزش های لازم را به آنها بدهد
اما برعكس در كشور ما به رغم رسانه های متعدد و شبكه های گوناگون رادیو و تلویزیونی هیچ برنامه مدونی برای آموزش مخاطبان عام و شناگران جوان داده نمی شود و متاسفانه فرهنگ سنتی شنا بی قانون و غیرعلمی سالهاست در وجود برخی كهنه و مزمن شده و با این روحیه جوانان و كودكان خانواده های خود را به كام مرگ می كشند
در حادثه ای كه سال 81 در ساحل بابلسر رخ داده بود، خانواده قزوینی با یك دستگاه مینی بوس در مسیر سفر به مشهد مقدس در بابلسر به ساحل رفته و قصد شنا می كنند، پدر خانواده بدون اینكه تبحری در شنا داشته باشد فرزندش را ترغیب به شیرجه به داخل آب می كند، غافل از آنكه محلی كه وی فرزندش را به شیرجه ترغیب می كند، عمقی 2 متری داشته و كف ساحل آن سنگی است
این چنین شد كه با پریدن وی به داخل آب و برخورد سرش به سنگ كف آب دچار تشنج و ضربه شدید مغزی شد و جان باخت كه پس از 5 ساعت توسط غواصان 2 كیلومتر جلوتر از كف دریا پیدا شد
تصاویری كه توسط یك دوربین آماتوری از ضجه های مادر و پدر نگون بخت ضبط شده بود، سال 82 در برنامه ورزشی صبح جمعه شبكه یك دو بار پخش شد كه بعدها دبیر فدراسیون تاكید می كرد، تعداد آمار كشته های این سال پس از پخش این تصاویر به شدت كاهش یافته بود
با این وجود به نظر می رسد، دكوری بودن ریاست بر این فدراسیون و غبار بی تفاوتی بر جریان برنامه ریزی و هدایت آن موجب شده كه هر سال تعداد بیشتری از شناگران سواحل كشورمان به كام مرگ كشیده شوند، موضوعی كه هنوز ارزش توجه رسانه ها و مسئولان كشور را ندارد!
|