مصرف مواد مخدر در مدارس از دوره راهنمايی شروع می شود
روزنامه نور خوزستان: نتايج يک تحقيق علمی در زمينه مبارزه با مواد مخدر نشان می دهد که دوره نوجوانی بحرانی ترين زمان جهت شروع سوء مصرف مواد مخدر است و از اين رو مدارس راهنمايی و دبيرستان محيطهای طبيعی برای شروع استفاده از اين مواد هستند. به گزارش خبرنگار مهر، اين تحقيق علمی که توسط دو کارشناس مواد مخدر داريوش و کورش امينی زير نظر دکتر غلامعلی افروز صورت گرفته آمده است: مدارس موفقترين مکان برای اجرای برنامه پيشگيری از اعتياد هستند و بسياری از صاحبنظران معتقدند که مدارس علاوه بر دنبال کردن رسالت خويش در تدريس علوم مختلف بايد زمينه آموزش داروها را به عنوان برنامه آموزشی-بهداشتی مدنظر قرار دهند. طبق اين تحقيق، مسئله سوء مصرف مواد مخدر به عنوان يک مشکل بهداشتی سدی در راه پيشرفت تحصيلی دانش آموزان است و در برنامه های پيشگيری بايد تمام اشکال سوء مصرف مواد که شامل مصرف سيگار و تنباکو، ماری جوانا، ترکيبهای ترياک، الکل و...قرار گيرد. همچنين برنامه های پيشگيری بايد در برگيرنده مهارتهايی در جهت مقابله با مصرف مواد، تقويت ارزشهای فردی برای مقابله با داروها و گسترش مهارتهای اجتماعی و زندگی باشد که برخی از اين مهارتها عبارتند از: توانايی برقراری ارتباط های اجتماعی، روابط موثر با گروههای همتا، شايستگی فردی و قاطعيت و... يافته های اين پژوهش نشان می دهد: برنامه های پيشگيری برای نوجوانان بايد به صورت تعاملی و طولانی مدت اجرا شوند و والدين آنها بايد در اين برنامه ها شرکت کنند. مطرح شدن مواردی مانند واقعيتهای موجود در زمينه مواد و عوارض آنها با مشارکت والدين، فرصتی برای بحثهای خانوادگی پيرامون مصرف مواد و خط مشيهای خانواده در زمينه پيشگيری از سوء مصرف مواد ايجاد می کند. رويکردهای پيشگيری در مدارس بايد به چهار شکل اشاعه اطلاعات، آموزش عاطفی، تاثير اجتماعی و تقويت شايستگی است. اشاعه اطلاعات بخش عمده رويکردهای سنتی در جهت پيشگيری از سو مصرف مواد، برنامه های طراحی شده به منظور اشاعه اطلاعات در زمينه مواد، اثرهای فارماکولوژيکی و عوارض ناخوشايند سوء مصرف مواد است. پيشفرض اين رويکرد آن است که علت اصلی سوء مصرف مواد، فقدان اطلاعات در مورد خطرهای مصرف مواد است. يکی از روشهای رويکرد اشاعه اطلاعات، استفاده از تکنيکهای شعله ور کننده ترس يا روشهای ترساندن به وسيله اغراق کردن در مورد خطرهای سوء مصرف مواد است. طرفداران اين روشها معتقدند ترس می تواند منجر به شکل گيری انگيزه برای اجتناب از مصرف مواد شوند. اما برخی ديگر از صاحبنظران معتقدند بعضی از روشهای آموزشی می توانند تاثير معکوس نيز داشته باشند و منجر به افزايش مصرف مواد در برخی از نوجوانان آسيب پذير شوند چون استرس ناشی از خطرهای مصرف مواد می تواند برخی از طالبان هيجان را به خود جلب کند و يا منجر به شعله ور شدن کنجکاوی برای يکبار امتحان کردن مواد شود. آموزش عاطفی يکی ديگر از روشهای پيشگيری از سوء مصرف مواد که سالهاست مورد استفاده قرار می گيرد، رويکرد رشد و تکامل عاطفی است. در اين روش فرض بر اين است که علت سوء مصرف مواد در بين نوجوانان فقدان عزت نفس است. بنابراين تمرکز اصلی اين روش روی ادراکهای مثبت خود و پذيرش اعتماد به نفس است. بر اساس اين تحقيق، ارزشيابی نتايج حاصل از بکارگيری رويکردهای آموزشی و عاطفی مانند روش اشاعه اطلاعات به تنهايی نااميد کننده است و اين روشها به تنهايی قادر نيستند رفتار دانش آموزان را تحت تاثير قرار دهند
|