Tuesday, July 21, 2009

بازگشت روزبه فراهانی پور


ما چو دادیم دل و دیده به طوفان بلا
گو بیا سیل غم و خانه ز بنیاد ببر
آغاز انقلاب ملت ایران که بیگمان آغاز پایان این نظام اشغال گر است نکته دیگری را به جهانیان ثابت کرد و آن شجاعت و باورمندی این ملت است که برای آزادی و سربلندی میهن خویش تا پای مرگ ایستادگی میکنند
رمز پایداری این کهن دیار در همین دلبستگی گنجانده شده، برخی‌ بر آن باورند که کسانی‌ که به ناچار از آن خاک پاک میهن رانده شدند آن دلبستگی میهن پرستان را از یاد خواهند برد
از این رو بودند کسانی‌ که با خبر وارد شدن پنهانی روزبه فراهانی پور به ایران با شک تردیدی روبرو بودند و نمیتوانستند خود را راضی کنند که کسانی‌ هنوز هستند که برای آزادی و سربلندی این کشور حاضرند با خون خود به آب یاری رود آزادی بشتابند
برای آنان رها کردن زندگی‌ در بیرون از کشور و به قلب دشمن تاختن باور نکردنی بود
ولی‌ هنوز هستند کسانی‌ که سخنها و کردار را در میامیزند و رسم دیرینه میهن پرستی‌ را به همهٔ ما یاد آور میشوند
مژدهٔ خروج پیروزمندانهٔ روزبه فراهانی پور این فرزند راستن ایران را به همگان شاد باش گفته و در آیندهٔ نزدیک به سفرهٔ دیدنی‌ها و شنیدنی‌های او خواهیم رفت
با دلاورنی که درون و بیرون تا پایه جان برای سر بلندی و آزادی میهن میروند
ایران هرگز نخواهد مرد
پاینده ایران
مانی اریامند