Wednesday, August 12, 2009

صيغه غيابی با زن های «پارک زنان»!/ شکوه میرزادگی



پارک زنان در تهران/ عکس از AP
مدتی است که «پارک زنان» در ايران گشايش يافته و، درست مثل حرمسراهای دوران قاجار، به شدت از آن محافظت می شود. از اين نظر، نه تنها از ورود هر مردی در آن و در اطراف آن جلوگيری می شود بلکه حتی، به قول دوستی از ايران، دارند بالای ديوارها تور می کشند که مبادا کلاغ و کبوتر و گنجشک های نر هم يکوقت رن هايی را که قرار است در اين پارک بی چادر و روسری باشند ببينند. اما در حکومت اسلامی اين حد از کارها عادی است و هميشه بايد منتظر بود که اقدامات اعجاب انگيزتری را از جانب متفکران و مسئولان آن شاهد باشيم. در اين زمينه است که می بينيم اکنون شهرداری به اين فکر افتاده که نکند «صدای مردانه» بتواند وارد اين پارک شود و به ناموس امت اسلامی لطمه ای وارد آورد. راه حل چيست؟ فرموده اند که از ورود تلفن های دستی هم به پارک جلوگيری می کنيم! و هفته پيش، به گزارش خبرگزاری فارس، اين «تدابير امنيتی شديد برای گرفتن گوشی های تلفن همراه آغاز شد
اما مطلب وقتی جالب می شود که در ميان اين بگير و ببندها، بر اساس چند ايميلی که از ايران داشته ام «پارک زنان پر از دوربين های مخفی است و پشت اين دوربين ها که در همه جای پارک، بيرون و داخل آن، برای کنترل نصب شده اند مردها نشسته اند
شايد آقايان «علما» باب جديدی را در امر «محرميت» کشف کرده و يا گشوده اند که، بر اساس آن، و بنا بر اصول چند همسری و صيغه گيری و کنيز پروری اسلامی، صيغه ی عقدی غيابی بين آقايان پشت دوربين ها و خانم های تفرج کننده در پارک خوانده شود، تا خدای ناکرده امر نامشروعی در اين «پارک ـ حرمسرا» صورت نگيرد