ایران ایران ای کشور داریوش
ای سرزمین عزت و افتخار و نصرت و دانش و فر و هوش
ای خاک پاک تو ذره ذره دیده روز روشن
سینه و سر شاهنشاهان عالم
گیر و دار...
گر که بودی عمری بی کس
از جفای ناکسان...
روز و شب از نهم...
در کف قومی خس و خاری بدوش
شد به سر اینک دور خمودی
خوش بکن ای دل ساده سرودی
ساقی و مطرب که او که خورم من
باده به بانگ خلوت و ...
دورهء پستی و ذلت و خواری
عهد خموشی و محنت و زاری
طی شد اینک دورهء خرمی آمد و آسایش
ز طرب بخروش
شد سپری چون دور تباهی
بهر حفظ خاک وطن
بدهیم سر و تن
پی استقلال و شرف
تو بکوش
تا ندهی سر در راه...تن آسایی ...
یا ننمایی تا جانبازی
کی بینی روی شادی و عزت
راحت و حرمت آنچو همایون؟
جامعه مردی و همت و غیرت و فخر و شرف
تو بکوش
عز و شرافت می بود اندر
تحت لوای قدرت و تیغ
چه خوشان که رود سر و جان
پی استقلال و شرف
سر باید دادن در راه وطن
سربازی...در راه خاک وطن باشد
عزت تن مملکت از جانبازی ملت زنده و جاوید است
تا به کی خموش و به غفلت ؟
آنکه میان پی قسمت خاک وطن
تو بزن
بخروش
ای سرزمین عزت و افتخار و نصرت و دانش و فر و هوش
ای خاک پاک تو ذره ذره دیده روز روشن
سینه و سر شاهنشاهان عالم
گیر و دار...
گر که بودی عمری بی کس
از جفای ناکسان...
روز و شب از نهم...
در کف قومی خس و خاری بدوش
شد به سر اینک دور خمودی
خوش بکن ای دل ساده سرودی
ساقی و مطرب که او که خورم من
باده به بانگ خلوت و ...
دورهء پستی و ذلت و خواری
عهد خموشی و محنت و زاری
طی شد اینک دورهء خرمی آمد و آسایش
ز طرب بخروش
شد سپری چون دور تباهی
بهر حفظ خاک وطن
بدهیم سر و تن
پی استقلال و شرف
تو بکوش
تا ندهی سر در راه...تن آسایی ...
یا ننمایی تا جانبازی
کی بینی روی شادی و عزت
راحت و حرمت آنچو همایون؟
جامعه مردی و همت و غیرت و فخر و شرف
تو بکوش
عز و شرافت می بود اندر
تحت لوای قدرت و تیغ
چه خوشان که رود سر و جان
پی استقلال و شرف
سر باید دادن در راه وطن
سربازی...در راه خاک وطن باشد
عزت تن مملکت از جانبازی ملت زنده و جاوید است
تا به کی خموش و به غفلت ؟
آنکه میان پی قسمت خاک وطن
تو بزن
بخروش
|