وقايع خرداد85 آذربايجان که من بعنوان يک روزنامه نگار از نزدیک شاهد ان بودم شبیه به وقایع صدر مشروطیت بود در ان زمان نیز مردم اذر بایجان به عنوان پیشقراولان حرکت تصمیم گرفته بودند پرچم های تسلیم را از سر در منازل خود برادرند و برداشتند . وقایع خرداد 85 که با یک بهانه به ظاهر چاپ یک کاریکاتور اغار شد وجه تشابهش با انقلاب مشروطیت در دو فاکتور خلاصه میشود 1- شروعی اگاهانه و پر شور و 2 -پایانی غم انگیز و نیمه تمام ماندن کار . بر گردیم به وقایع 85.در ان روزها دانشجویان آذری در تمام دانشگاهای کشور برآي اعترض به رفتار حاکميت ،ونه روزنامه ايران ،اعلام تجمع و مبتينگ نمودند حرکت ميليوني آغاز شده بود ورژيم تنها راه چاره براي جلوگيري از سرايت قيام به تمام کشور را درراديکاليزه کردن حرکت ديده از اين رو در روزهاي 4 و 5 خرداد خبرنگاران و روز نامه نگاراني چون من واروج اميري را که در رسانه ها ي خارجي ونشريات داخلي واقعيت و ماهيت ضد حکومتي ونه مطالبات صرف قوميتي رامنعکس ميکرديم رادستگير نموده وعرصه را براي تجزيه طلبان جهت طرح شعارهاي تجزيه طلبانه خالي گذاشت تا بهانه سرکوب مردم را نيز علاوه بر مهار بحران در حدود آذربايجان بدست آورد.بدين ترتيب رژيم سنگها را بست وسگها را رها نمود. در اين رهگذر با موج سواري تجزيه طلبان و افزايش شعارهاي تجزيه طلبانه مردم آگاه آذربايجان خطر را احساس کرده :عده اي براي اينکه به ابزاري در دست بازوي تبليغاتي رژيم ( تجزيه طلبان )تبديل نشوند وعده اي هم که خطرتجزيه را جدي گرفته بودند تصميم گرفتند به خانه هاي خود بر گردند وعملا فرصتي تاريخي توسط عوامل طالباني رژيم از ملت ايران سلب شد
Tuesday, January 6, 2009
Subscribe to:
Comment Feed (RSS)
|